بسم الله ...
« وَ إِنَّ عَلَیْکُمْ لَحَافِظِینَ - کِرَامًا کَاتِبِینَ » ( انفطار/ 10و11 )
« یا ایهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدیدًا » (احزاب/70)
هیچ حواسمان نیست که تمام کارهای ما توسط کاتبین الهی ثبت می شود.
گاهی اوقات نسنجیده حرفی می زنیم که عواقب خوبی ندارد، هر چند خیلی زود از گفتنش پشیمان می شویم. ولی دیگر کار از کار گذشته و آنچه نباید بشود، اتفاق افتاده. ای کاش می توانستیم بیشتر مراقب سخن گفتنمان باشیم. چه بسا سخن نسنجیده ی ما، دل یک نفر را بشکند، و اوقات یک نفر را تلخ کند.
گاهی اوقات حرفهایی می زنیم که گفتنش ضرورتی ندارند، سخنان لغو و بیهوده ای که جز اتلاف وقت فایده ی دیگری برای ما ندارد.
زبان آلوده چه ها که نمی کند! چرا زبانی که میشود با آن ذکر گفت، یاد خدا کرد، دلی را شاد کرد، لبخندی بر لبی نهاد، را به سخنان بیهوده آلوده کنیم!
ای کاش به سخن قرآن و معصومین علیهم السلام توجه می کردیم و قبل از اینکه حرفی از دهانمان بیرون بیاید، کمی به آن فکر می کردیم.
طبقه بندی: قرآن، زبان، سخن، کلام، دل شکستن
